Je innerlijke tuin

Stel je even voor dat iedereen geboren wordt met een fictief stukje grond: je eigen tuintje.

Naarmate je opgroeit krijg je liefde, warmte, connectie, bevestiging, knuffels enzovoort van de mensen rondom jou. Dit vormt de groeibodem die jouw tuin doet groeien en bloeien.

In een ideale wereld groei jij op in een warm gezin en ben je veilig gehecht, compleet gevrijwaard van trauma of pijn. Dan ontwikkel je een schitterende, weelderige tuin. De (jong)volwassen persoon die jij dan wordt is een reflectie van die tuin: je staat stabiel met je wortels in de grond, krachtig en sterk. Je bent jezelf bewust van je talenten, schoonheid en waarden en je weet wat je nodig hebt. Je gunt jezelf alles wat jou blij maakt en leeft in harmonie met alles om je heen.

Helaas is bovenstaand voorbeeld een utopie. Iedereen ervaart pijn en trauma doorheen zijn of haar leven. En op zich is dat niet slecht, want zo leer je flexibel en veerkrachtig te zijn.

Maar er zijn gradaties, natuurlijk. We bekijken even enkele pijnlijke scenario’s:

Dysfunctioneel gezin:

Stel dat jij niet opgegroeid bent in optimale omstandigheden. Stel dat jouw nest geen warm nest was en dat jij als kind je vaak slecht voelde. Dat er geen bevestiging kwam, dat je weinig connectie had met je familie, dat de liefde ontbrak. Dan heb je een slechte groeibodem en minder zaden meegekregen en ontstaat er een veel minder weelderige tuin. In het ergste geval groeide je op in een toxische omgeving en is de bodem van je tuin zo vervuild dat er niks meer groeit en je tuin eigenlijk volledig gesaneerd moet worden. Tja, als jij dan als (jong)volwassene een reflectie bent van jouw tuin, dan sta je heel wat minder stevig in je schoenen. Dan komen je talenten minder tot bloei en is eigenwaarde vaak moeilijk te vinden.

Neurodiversiteit:

Het kan ook zijn dat je neurodivers bent en dus ASS, ADHD, hoogbegaafdheid,… hebt. Dan heb je evenzeer nood aan een goeie groeibodem en zaden, maar jouw noden zijn dan vaak verschillend van die van neurotypische mensen. Als daar op een correcte manier mee wordt opgegaan, met begrip en respect, dan kan iemand die neurodivers is dezelfde weelderige tuin ontwikkelen als iemand die neurotypisch is. Maar helaas is dat vaak niet het geval. De maatstaf van onze maatschappij is opgebouwd rond neurotypische mensen en de noden van neurodiverse mensen worden daardoor vaak over het hoofd gezien. Daardoor heb je als neurodivers persoon vaak een minder weelderige tuin. Dat reflecteert zich in de persoon die je bent.

Ook wie uit een warm nest komt en een prima jeugd heeft gehad, kan in de loop van zijn of haar leven problemen ondervinden. Als er iets gebeurt in je leven (een nare ervaring, een chronische ziekte, een sterfgeval, een afwijzing,…) dan heeft dat een effect op je tuintje. Zie het als een storm die door je tuin raast: er zal schade zijn. De grootte van de schade in combinatie met de toestand van je tuin voor de storm, bepaalt hoe vlot jij ervan herstelt.

Onze kindertijd is erg bepalend voor de basis van onze tuin. Maar we blijven ons hele leven lang groeien. In ons volwassen leven kunnen we nog steeds een goeie bodem creëren en voldoende zaden vinden, gelukkig maar. Zo kan je jouw eigen tuin voorzien van een weelderige groei. En zo bouw je veerkracht en flexibiliteit op, want een stevige, volgroeide tuin met dikke bomen en een goeie humuslaag herstelt veel sneller van stormen dan een bar tuintje met amper plantengroei.

Het is daarom enorm belangrijk om te leren welke groeibodem en welke zaden jouw tuin doen floreren en op welke manier je die kan bekomen. En die kennis hoef je niet bij anderen te zoeken, die vind je bij jezelf. Al wat je aandacht geeft, groeit. Door de focus op jezelf te leggen en te kijken naar wat jij écht wil -waar jij blij van wordt- zal je eigenliefde groeien. En zo zal ook jouw tuin tot bloei komen.